இவள் கடந்த
ஒத்தை பதையில்
பலரை கடந்தபோதும்
ஒருசிலரே நினைவில்
அப்படி கடக்கையில் இவள்
கைபிடித்தவள் அவள்
இவள் வலிகளில்
அவள் அழுகின்றாள்
இவள் பெற்ற சாபத்தில்
கிடைத்த வரமே அவள்
அவள் விழிபார்த்து
திகைத்தவிழிகளுக்குள்
பூக்கும் அன்பின் ஆழம் இவளானால்!!
ஒருவரை புரிந்தால் மட்டுமே
அவர் வலிகள் மற்றவரை ஆழவைக்கும்
இவளை புரிந்தவர்கள்
புரியாமல்போனவர்களுக்குள்
இவளுக்காய் நிக்கிறாள் என்றும்
அவள்।
வாயடியனவள் ஒற்றை சொல்லுக்குள்
மௌனமாகின்றாள்
விசித்திரமாகதான் உள்ளது
அவள் மௌனம்।இங்கே
உறவும் உயிரும் அழகாகின்றது
அவள் ஒற்றை சொல்
மௌனத்தில்!!!
துன்பமென்று தெரிந்தே
விழுகின்றோம் விழுந்தபின்னரே
எழுந்திட துடிக்கின்றோம்
இங்கே காப்பத்த யாரு
இலையென்றால் தான் வலிகள்
பேசுகின்றது!!!
என்னடா விசித்திரம்
சில உறவிற்கு
அர்த்தங்கள் புரியவில்லை
சில நட்பிற்கு காரணம்
புரியவில்லை
என் வாழ்க்கையின் கிறுக்கள்
போல் காரணமின்றியே
தோற்று போனாலும்
நிழ்போல் தொடருது
நெடுஞ்சாலை பயணம் போல்
விட்டு விலகிபோனாலும்
தூறல்வழி சாரல் மழை
தூறலால் நனைக்கு என்னை
தினமும் இது
அன்பின் தேடலால் தொலைந்த
குழந்தைக்கு கிடைத்த வரமா
இல்லை சாபமா!!
எதையெடுத்தும் நான் கொடுக்க
நான் கற்பனையுலகவானில்
பறக்கவில்லை இப்போ மாமா
நீ தந்த நான்
உன்னோடு பிறந்திறந்து
காலங்கள் காகிதமாய்
நினைவுக்குள் மறைந்தே
போனோம் மாமா
இரும்தும் அக்கம்பக்கம்
அவரவர் கொடுப்பதை நாமாய்
சும்மா கொடுக்க சுகமாய்
இருக்கு மாமா கேட்டாலும்
இல்லை மாமா நீயில்லா
நான்!!!
நம்வாழ்வில் ஒருவரிருந்தால்
நம் வாழ்க்கை அழகாகும் என்பது
நம் நம்பிக்கை அதுவே இருவர்
நம்பிக்கையானால் வாழ்க்கை
அழகாகின்றது நமைபோல்!!
ஒவ்வென்றும் ஒவ்வென்றை
காற்று தருவதே
வாழ்க்கை என்றார்கள்
நானும் மனிதபுத்தத்தை
புரட்டிப்புரட்டிப்பார்க்கின்றேன்
மனிதத்தறுகளின் அர்த்தங்கள் மட்டும்
புரியவில்லை
இறைவனின் விளையாட்டு
என்றார்கள்
இப்போ இறைவனையே
கேட்க்கிறேன்
இத்த விளையாட்டால்
அதிகமானா தண்டனை யாருக்கும்!!
ஒருபெண்மையின் வாழ்க்கை
முற்செடி பூபோன்றது
யார் கண்ணுக்கும்
தெரியா காயங்களே அதிகம்
காவல்காரர்களும் காகிதாப்பூவாய்
நினைப்பதாலேயே
இங்கே அவள் தியாகங்கள்
அசிங்கப்பட்டு தன்னம்பிக்கை
உடைக்கப்படுகின்றது
அவள் உடைந்து நிலைகுலைந்து
நிக்கும்போதே அவள்
பலகாலவாழ்க்கையை
ஒரு நொடியில் கசக்கியெறிந்து
செல்லவும் முடிகின்றது
இங்கே பூ
அன்பால் தடுமாறுகிறது
துணையென நின்றவர்
ஆசையால் தடுமாறுகிறார்
ஒற்றை சொல்லை சொல்லமுடியா
மனிதனால் துன்பம் என்னவே பூவிற்கே
தண்டனைகள்
அதிகம் தான் பெண்மைக்கு
படைப்பின் நியதியென்றாலும்
காக்க அப்பாவை
படைத்து தான் வைத்தான்
இறைவன் ஆனால்
அப்பாவிற்க்கு ஏன்
தான் புரியவில்லை
மனைவியின் அர்த்தங்கள்!!!அப்ப
அப்பாவை படைத்த இறைவனுக்கு
என்ன தண்டனை!!
கெட்டது நதியின் வேகத்தில்
வந்து சென்றுவிடுகின்றது
நல்லது ஆமையின் வேகத்தில்
வருவதால் நல்லது வந்தது
தெரியாமல் வாழ்க்கை நகர்கினள்றது
பேசி புரியவைக்க வேண்டிய
நேரம் பேசிடாமல்
உணர்வுகளை சிறைவைப்பவரே
தனது வாழ்வில்
தமக்கே தண்டனை கொடுத்து
தன்னையே தண்டிக்கின்றனர்।
போட்டிகளும் பொறாமைகளும்
இதுவரை காயப்படுத்தியதில்லை
இப்போ இதனாலும் காயப்படும்
காலமதுவே !!!
இதுவரைபார்த்த முகங்கள்
இதுவரை காணா முகங்களாய்
அழகாய்
புன்னையோடே விளையாடி
நடிக்கின்றது !! இப்போதுதான்
புரிகின்றது மனிதர்களை
விட இயற்கையை
ஏன் காதல் செய்தேன் என்று
முகங்கள் பார்த்து முகங்கன்
அறிய எனக்கும்
பல முகம் தேவையோ இறைவா!!!
என்றாலும் வேண்டாம் இறைவா
இந்த பொய்யான முங்களை விட
என் அழகான காடு என்றுமே என்
அழகாகன புன்னகையாகும்!!!
நடிக்கும் மேடையைவிட
நடிக்கும் வாழ்க்கை கொடுமைக்குள்
போளியாய் புன்னைக்க
கற்றுக்கொள்வதைவிட
உண்மையான தனிமைகள் வரமே
இதுவரை தனியாக
பூட்டிக்கொண்ட என் கனவுகள்
இன்னும் யாருக்கும் புரியாமலே
சிறைப்பட்டு கிடக்கின்றது
யாரும் புரிந்துகொள்ளா
உணர்வுகள் போல்
வெறுப்புகளும் வலிகளும்
தத்தெடுத்த குழந்தையை போல்
உறவுகள் இருந்தும்
அனாதையாய் கிடக்கின்றது
தனியாய்
உரிமையற்று மடிந்த உடலை
பார்த்து தவிக்கும் உயிர்போல்
இவளும் இவள் கனவுகளும் என்றுமே
தனியாகவே கூடு விட்டுபறக்கும்வரை
வாழும்!!!
ஒருநாள் ஒருபொழுது
எனக்க விடியுமா விடியல்
விடியலில் ஆதவன் ஒரு தேனீர்
தந்தென்னை அதிகாலையெலுப்பிட
மண்ணிற்கு வருவானா!!
பெண்ணவள் கேட்டாள் பேயும்
இறங்குமாமே ஆதலால்
ஒருகற்ப்பனை வரம் கேட்க்கிறேன்
ஆதவனே
பெண்ணிற்கு கிடைப்பதெல்லாம்
கற்பனைகள் தோற்றுவிடும்
கதைக்களமானதால்
குந்திதேவிபோல் வரம் கேட்கவில்லை
ஆதவா!!!
இதுவரை யாரையும்
ஜெயித்திடத்தோன்றவில்லை
ஜெயிப்பவர்களுக்கு பக்கத்தில்
ஒரு அணிலைப்போல் தான் நின்றேன்
முதல்முறை போட்டியுலகத்தை
பார்க்கிறேன்
போட்டிபோடும் மனிதனுக்குள்
ஒரு புள்ளிமானைப்போல் நிக்கின்றேன்
ஓடவும் தோணாமல்
போடிபோடவும் தோணாமல்
இது வேடிக்கையாகவே இருக்கு இறைவா
உன்வழி நானாக என்வழி நீயாக
நடுவில் ஒரு ஆரம்பம்!!!என் தொடக்கமும்
முடிவும் உன்னிடம்!!!
எதிர்காலம் தொலைவாய்
தொலைந்த இருளோடு ஒரு
யுத்தம் செய்ய ஒரு நிலவு
விழித்திருக்குமென கொஞ்மும்
நினைக்கவில்லை விழித்திருந்தும்
காத்திருக்கும் மொழிகள் தொலைத்ததேன்
நிலவே மண்ணீல் நீயும்
என்னைப்போல் வெள்ளையடை
சிறையெடுக்க மௌனங்களோடு
யுத்தம் செய்கின்றாயா
சொன்னாலும் புரிந்திடா இதயங்களோடு
பேசிபயனில்லையென என்னைபோல் நீயும்
ஊமையாகாதே!!!
என்னைச்சுற்றி விதியாடும்
ஆட்டம் புரியவிலை தான்
ஆனால் எனக்காக மண்ணில்
எதையும் விட்டவில்லையென
மட்டும் புரிகின்றது।
ஒவ்வெரு தோல்விகளும்
சொல்லும்படம் இதுவாக இருக்க
நான் காரணமேயின்றி நடகின்றேனோ
காலமே பதில்லெழுத்தட்டும்!!
அழகியகார்கூந்தல்
இழந்தவாசத்தால்
முழுமதியவள் வடித்த கண்ணீரில்
முகமது இழந்த அழகை அவன் இறந்தும்
பேசிய இதயத்தின் மொழியழகால்
அவள் கார்கூந்தல் மல்லிகை வசத்தை
சூடிக்கொண்டது!!
நேசங்கள் உண்மையா
எனத்தெரியவில்லை ஆனால்
நேசிக்கப்பட்டால்
எந்த தடையையும்
உடைத்தெறிந்து காத்திடும் என ஒரு
கற்பனை இதயமென்று கண்டேன்
கற்பனையாளர்கள் மாறினால்
அழகான உலகம் நியமகாலம்
இதை கற்பனையாளார்கள்
புரிவார்களா
காமத்தின் தேடல்களில் தொலைந்தவர்களை
கொஞ்சம் நியத்தையும் சிந்திக்க
வைக்கலாமே!!!கற்பனையுலகமே!!
கடவுள் தந்து
கடவுளே பறித்ததை
கடவுளாகவே
ஒரு இதயம் கொடுக்குமெனில்
இழந்தவளுக்கு கிடக்கும்
மதிப்பு எந்த வைரம்
போட்டாலும்கிடைக்காது
இதுதெரிந்தும் அறியா
மனிதன் அழகான வாழ்கையை
இருட்டுக்குள் தேடுகின்றான் !!!
இதைகற்பனைகள் கூட
கற்பனை பண்ணா கற்பனையானதால்
நியங்கள் மிருகவாழ்க்கை
தேடியாழைகின்றது !!
அச்சம்கொண்டபெண்மை
மிச்சமீதிவாழ்கைதேடி கால்களுக்கு
விலங்கை பூட்டுகின்றது !!
பாதம் பரத்தும் உயிர்
போகும்மென்ற போதைகொண்ட
உலமாவதால்!! பிறப்பிற்கும்
இறப்பிற்கும் அர்த்தம்மில்ல
வாழ்கையே பெண்ணை
தேடிப்பெற்றுக்கொண்டதால்
ஒற்றை கனவோடு சிலையானவள்
கொட்டும் மழையில் நனைத்தும்
ஆசைகள் தோற்றும அசையாது
நிக்கின்றாள் தடாகம் தாங்கிய தாமரைபோல்
உறவுகள் நம் உதிரம்
கலந்தோடும் உணர்வு போன்றது
மூச்சுக்காற்று உள்ளவரை இதியத்திற்குள்
துடிப்பதை தடுத்திடமுடியது
காமத்தை வென்ற ஆண்மை
தமையை பெற்றேடுக்கின்றது
தாய்மையை பெற்றேடுத்த ஆண்மை
பெண்மையை காக்கின்றது !!!
பெண்மைக்கு கொடுத்த வரம் இங்கே
பெண்மையே அழிக்கும் சாவமாய்
பெண்மை பெற்ற வரமாகின்றது!!!
கைகள் இல்லா கைபிடித்து
தோளில்லா தோள்சாய்ந்து
நிஜமில்லா நிழலோடு கதைபேசிட
பொய்யான இருள் தேடுது என்னை
கனவுலகத்தனிமைக்குள் வாழ்ந்திட
வாவென்!!
கிடைக்காது என
விட்டுபோன ஒன்று
கையில் கிடைக்கும் போது
கிடைக்கும் மகிழ்ச்சிக்கு
இணையான ஒன்றை
ஏதைக்கொடுத்தும் அடையமுடியாது।!!
எழுதிமுடித்த புத்தம்
விமர்சனங்களை கடந்து
விடையை தேடுது அவர் அவர்
கற்பனைக்குள்!!
யாரே ஒருவன் தொலைத்து
தேடும் கனவை
யாரோ ஒருவன் தூக்கி செல்ல
யாரோ ஒருவன் தூக்கிப்போட்ட
ஆசையை யாரோ ஒருவன்
கையில் ஏந்தி செல்ல
யாரோ ஒருவனைப்போல் ஒருவனாய்
ஒவ்வொருவர் வாழ்க்கையும்
தவிகின்றது கரணமேயின்றி
தேடும் காரணம் தேடியும் கிடைக்கா
ஒருவன் போல் கையில் வைத்தே
தேடும் ஒருவனாய்
தனியாய் த்விக்கு காரணமேயின்றி
யாரோ ஒருவன் நானென நினைக்கா
ஒருவனாய் வாடுவாழ்க்கை!!!
மண்ணில் வாழ்ந்தபோது
தமிழால் அயல் வீட்டோடு சண்டை
இழந்தே நாடுநாடாய் வந்தும்
தமிழால் நாட்டுக்கு நாடு
சண்டை
இங்கே இழந்தும் திருந்தாத ஒரு
மனிதம் நாமே !!!
இருக்கும் இததிற்கே
புரியக்கதால்
இறந்து வாழும் இதயம்
புரிந்து
இழந்த பெண்ணை வாழவைத்திட
துடிப்பதே காதலென்றால் விசித்திரம்
தான் கற்பனைவாழும் காதலும்!!!
