முதல் முறை திறந்தது
ஒருவித பதை அது
இருண்ட காட்டுவழிக்குள்
நடக்க தொடங்குது
பல முறை விழுவேன் என
அறிவிக்கின்றது அறிவு
இருந்தும் நம்பிக்கை போவென
தள்ளி விடுகின்றது !!பல முகம்
பல விதமாய் தோன்றுகின்றது
இருந்தும் எதுகும் தெரியாமலேயே
நடக்கிறேன் இறைவன் வருவான்
என நம்பி!!!
கொஞ்சம் கொஞ்ச
கொஞ்சநேரம் இல்லையெமும்
மனிதனே குடும்பம் இருந்தும்
தவிக்கும் நிமிடத்தை உருவாக்கி
மிஞ்சநேரம் கொஞ்சத்தேடுகின்றான்
ஓய்வாய் சிலநொடி
ஓரமாய் கேட்டது
உன்னோட சிலநொடியை
யாரே இவனெ தனாய்
தள்ளிவிட்ட காலமே
பல கதை கூறியே
காணாமல் போனபோதும்
உனக்கான நிமிடத்தையே
எனக்காய் கேட்குது தனாய்
வீணா ஆசையென நானாய்
சொன்னாலும் உணர்விற்கு
புரியவில்லை இன்னும்!!!இங்கே
இன்னும் நான் நிலவை கையில்
பிடிக்க ஆசைப்படும் குழந்தையே!!!
நீயே உலகம் என்றவள்
உலம் இலை இப்போ
தன் வழ்கையே அழகு என்றவள்
வாழ்வில்லை இப்போ ஆனாலும்
வாழ்கின்றாள் உன் நிழல் கவிதையாய்!!
யாருடைய
திமிரும் அலச்சியம்
என்னை எதுக்கும் செய்ததில்லை
அதை விட எனக்கு அதிகமாய்
இருப்பதால்
யாரையும் நம்பி எத்த
எதிர்பாப்போடு சிலையாய்
நின்றதில்லை என்னை
நம்பிக்கையே ஓடுவதால்
ஆனால்
பொய்யான அன்பை மட்டும்
யார்மீதும் வைத்ததிலை
பல முறை ஏமாந்தும்
முட்டாள் பெண்ணாயே வாழ்கின்றேன்
உன் முகம் தேடியே
பல விழிகளுக்குள் விழுந்தெழுந்து
உன் விழிக்காய் விழிக்கின்றது இரவு !!
நாணம் கொண்ட
பெண்மை
ஆசை கொண்ட நெஞ்சம்
மறைத்து!!
தென்றல் பாடும் பாடல்
பாடி
கிளிகள் சொல்லும் கதைகள்
கேட்டு
ஆசைக்கனவில் மிதக்கிறாள்
நதிமேல் படகாய்!!!
அச்சம் நிறைந்தமனதை
பதறித்தாங்க
இதயம் இல்லாவிட்டாலும்
பதறவிட்டு எழந்திடாதே
மிஞ்சமீதியாசையையும் அச்சப்படவைக்க
இதயம் உண்டு!!
வலிகள் கடந்து காயங்கள் கடந்து
கடந்தபாதையின் சுமைகளேடு
புதிதாய் ஒரு பாதை
அவள் கனவின் சுமையாய்
பூக்கின்றது
தடுத்த கைகளைத்தாண்டி
வெற்றியடையாதென்ற
நம்பிக்கையைத்தாண்டி
இருப்பவர் விளையாட்டைத்தாண்டி
இல்லாதவளின் நில்லாத ஆசையாய்
பூக்கின்றது!! இது ஒரு
மரணதின் வெற்றி
ஒரு மரணத்தின் தோல்வி
இருந்தும் இவள் கனவு
இழந்தே தனிந்ததே வாழும்
பெண்னிடம் ஆண்மை
பெண்மைத்தன்மையையே
இழந்திடச்சொல்கின்றது
இழந்தபெண்ணிடம் இருப்பதும்
ஆண்மையின் தேடலும்
இங்கே மட்டுமே கேள்விகள்
இல்லாவிடையாகின்றது
இந்தமாயாவுலதில் சில
விந்தைகளும் நிகழும்
சிலமரணகளும் நிகழும் ஆனால்
எப்போதும் பெண்மை மட்டுமே
மீண்டும் மீண்டும் தோற்க்கும் !!
வறுமை வாட்டியபோது
அறியாமுகம்
திறமை பேசியபோது
தேடாமுகம்
பணக்காரமாயக்கண்ணாடி விழுந்ததும்
தேடுமுகமானது!!
இறைவேடிக்கை புரியாமல்
திகைக்கின்றேன்
வரும் ஆபத்தை புரிந்து!!
முயற்சியொன்ரே
என்னுடையது
மற்றவையணைத்தும்
இறைவனுடையது
தாங்குவதும்
வீழ்த்துவதும்
அவன் என்றால்
இப்போது
வீழ்த்தியவனே என்னை
தாங்கிப்பிடிக்கின்றான்
வேதனை கொடுத்து
வேடிக்கை பார்த்தவனே
பாதையாகின்றான்
முதல் முறை என் பாதம்
புற்கள் மீது பனித்துளிக்குளியல்
செய்கின்றது!!
இதுவரை யாரும் பார்த்திடா
அவள் மனசை ஒரு நொடிப்பார்வையில்
அவன் பார்த்திட்ட போது!
மறவர் போட்ட
மாயக்கண்ணாடியை உடைத்து
அவள் மனசு ।அவளை
அவளுக்கே அழகாய் காட்டியது
ஒற்றைநொடிபார்வை பட்டு
மற்றநொடி ஏக்கமாக அவள்
கேட்டநொடி இதயதிற்க்குள்
காத்திருக்கு
தோற்று போய் அழுத போதும் சரி
போராடிக்கலைத்தபோதும் சரி
நான் தேடிய சொத்து
அன்பு ஒன்றே।
இறைவன் விளையாட கையில்
எடுத்த பொம்மை நான் மனிதன்
விளையாட கையில் எடுத்த பொம்மை
பெண் இயற்கை விளையாட கையில்
எடுத்த பொம்மை மனிதன்
நித்தம் பேசும் கனவிற்க்குள்
யுத்தம் செய்யும் நினைவேடு
மொழிகள் சண்டையிடாமல்
தோற்க்கின்றது!!
புதிதாய் ஒரு தொடக்கம்
எனக்கான தொடக்கம்
யார் வந்தாலும் போனாலும்
இருந்தாலும் பிரிந்தாலும்
நிக்காத தொடக்கம்
போனகாலம் கற்றுக்கொடுத்த
தொடக்கம்
இருக்கும் காலம் கற்று
தரும் தொடக்கம் இது
எனக்காய் நான் தொடங்கும்
மிஞ்சக்காலத்தொடக்கம்
கைகொடுத்து கைபிடித்து
கூட்டிப்போகும் இறைவன்
ஆடும் விளையாட்டின்
தொடக்கம் இங்கே
ஓடும் குதிரை நான்
தொடக்கமும் முடிவும் இறைவன்
