விழியேடு மாமன் மொழி பேசும் சாரல்.......................,

நிலவானம் மொழிநிலா
கவிப்பொழுது காணதுடித்த மாமன்
உருவம் கரைகடந்து வந்தேன்
காதல்மொழியெடுத்து

 தொலைந்த வானவில் வர்ணதின்வில் போல்
தொடமுடியாது காதலென காதலை
தொலைத்திட:டு தொலைவான நிலவாய்
கற்னைக்குள் தொலைந்த உருவம்
நியமாய் உயிர்பெற்றதேனே
தனைமறந்து
மரித்திட்ட மரிக்கொழுத்தின் வாசம்
மயக்கிட செய்யத்திட்டதே  மாமன்
கனவிற்குள்  தன்
அறிவினை உயர்வென எண்ணி
அறியாமல் போன காதல்
அறியாமல் அறியாமையாக்கியதே
உணர்விற்குள்  உயிர் பெற்றததே
என் உருவம் காதலாய்