Thursday, 14 November 2024

மொழியின் ஊமைக்குள் ஒரு கனவின் சாரல்

 தினமும்  

அவள் ஒற்றை தீயை  

பற்ற  வைத்திடும் 

போதெல்லாம்  

அவள் 

தன்னுடலை  தீயில் 

ஈட்டே  பார்க்கின்றாள்

எரியும்  தீ நின்று  

சாம்பல்  அள்ளும் 

போதெல்லாம்  தன்னைத்தானே 

அள்ளி  கொள்வதாய் 

கையில்  சுமக்கின்றாள் 

ஆனாலும் 
தண்ணீரில்  

கரைக்கவில்லை 

அதைமட்டும்  விட்டு  விட்டு 

  காத்திருக்கின்றாள்  மரண நாளில் 

அன்பு  மனுக்காய் 


No comments: