சத்தமில்ல சங்கீதம்

சிந்தனை கொள்ளுதடி

என் நிந்தனை நீயானதால்

எண்ணங்கள் வதைக்குதடி

என்னை நீ பிரிந்தால்

காயங்கள் கணக்குதடி

காயமே நீயாய் போனதால்

கண்ணீர் வடியுதடி 

கரமே நீ அறுத்ததாள்

மெல்ல நடந்தேனடி

 நடக்கும் இடமெங்கும்
கண்ணே  நீயே வந்தாயடி

கவியாய் தொலைந்தேனடி

புரியவர் காயம் தந்தாரடி

மறக்க சொன்னரடி மறந்திட

கற்றுதரமலலே!!

இறக்க சொன்னாரடி 

இறந்திடும்  விதியையெழுதமலே!!

விந்தையுலகத்து மயமானய் போனேனடி

கருணையுள்ளவர் கண்தொலைவிலும்

கானேனடி

உன்னைச் சேரும் நாள் எங்கோ

தொலைந்தடி

 விடியத இரவின் இருளே  நீ

தொலைவாய்  சிரிக்க

உயிரென்று ஒளியற்று வாடுதடி
சத்தமேயில்லாது!!!